یادت هست مادر؟

اسم قاشق را گذاشتی قطار، هواپیما، كشتی. تا یك لقمه بیشتر بخورم...

یادت هست؟

شدی خلبان، ملوان، لوكوموتیوران.

می گفتی : بخور تا بزرگ بشی ، آقا شیره بشی ،خانوم طلا بشی و من عادت كردم كه هر چیزی را

بدون اینكه دوست داشته باشم قورت بدهم... حتی بغض های نترکیده ام را...